Wirtualny spacer
WYDANO DRUKIEM
1599
BIBLIA WUJKA
Przekład ten był kolejną próbą przetłumaczenia Biblii z Łaciny na język narodowy Polski. Dokonano go na zlecenie władz zakonnych, po uzyskaniu zgody papieża Grzegorza XIII.
EDITIO AUTHENTICA
Celem Jakuba Wujka miała być wierność przekładu w stosunku do Łacińskiej Wulgaty, która dekretem Soboru Trydenckiego z 1546 roku została uznana za oficjalne tłumaczenie Kościoła Rzymskokatolickiego. Wujek jednak korzystał w swojej pracy również z tekstów Hebrajskich i Greckich, zawartych w Poliglocie Antwerpskiej. Zaopatrzył przekład w wiele przypisów, w których podawał znaczenie tekstu oryginalnego. Język tłumaczenia cechuje prostota,
a jednocześnie wytworność stylu i piękno słowa. Jakub Wujek trzymał się Hieronimowej zasady non verbo a verbo, sed sensum exprimere sensu – nie słowo w słowo, lecz by sens odpowiadał sensowi. Osobne wydania Nowego Testamentu i Psałterza Wujka odsłaniają tajemnice jego warsztatu przekładowego. Prace nad tłumaczeniem dalszych ksiąg Starego Testamentu znalazły swój finał w 1596 roku.
ZASTĄPIŁ PRZEKŁAD LEOPOLITY
Wydania całej Biblii ks. Wujek już nie doczekał. Zmarł w Krakowie 27 lipca 1597 roku. Nad całością tłumaczenia pochylili się kościelni redaktorzy i cenzorzy. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu ukazało się dopiero dwa lata po śmierci ks. Wujka – w 1599 roku. W przedmowach do poszczególnych ksiąg zawarto dość ostro sformułowane opinie o przekładach protestanckich, odzwierciedlające ówczesne poglądy Katolickie. Przekład Jakuba Wujka zastąpił Biblię Leopolity i odgrywał rolę podstawowego polskiego przekładu Katolickiego w niemal niezmienionym kształcie językowym przez ponad trzy i pół wieku, przejmując pozycję tłumaczenia kanonicznego – Editio Authentica. Z tej roli zwolniony został dopiero przez współczesną Biblię Tysiąclecia, wydaną w 1965 roku.
